Danas Srpska pravoslavna crkva slavi Svete mučenice Veru, Nadu, Ljubav i njihovu majku Sofiju, četiri hrišćanske svetiteljke koje su postradale u 2. veku. Ovaj praznik nosi poseban značaj jer je posvećen vrlinama koje čine osnovu hrišćanske vere, a to su vera, nada i ljubav.
Ove vrline, koje predstavljaju temelj hrišćanskog života, postale su simbol i vodiči svakog vernika u njihovom svakodnevnom životu.Svete mučenice Vera, Nada i Ljubav i njihova majka Sofija bile su devojčice i žena koje su svojim životom i mučeništvom ostavile neizbrisiv trag. Imena ovih devojčica – Vera, Nada i Ljubav – postala su simbol života svakog hrišćanina i podsećanje na to da je ljubav prema Bogu i bližnjem ključ svakog hrišćanskog postojanja. Na današnji dan, vernici se pozivaju da se uzdrže od loših misli i dela i da posvete vreme ljubavi prema Bogu, kao i međusobnoj ljubavi.
- Ovaj praznik, iako nije označen kao crveno slovo u crkvenom kalendaru, duboko je ukorenjen u pravoslavnoj tradiciji. Poznat je pod različitim imenima u različitim jezicima, kao što su Vera, Nadežda i Ljublji na crkvenoslovenskom, Pistis, Elpis i Agape na grčkom, i Fides, Spes i Caritas na latinici. Praznik je posvećen trima hrišćanskim vrlinama koje su pomenute u Prvoj poslanici svetog Pavla Korinćanima, a koje su ključne za svakog vernika.
Sofija, što na grčkom znači Mudrost, bila je udovica koja je u Rimu odgajala svoje tri ćerke. Iako su bile vrlo mlade – Vera je imala samo 12 godina, Nada 10, a Ljubav 9 – njihova odlučnost da ostanu verne svojoj veri nije se mogla slomiti. U vreme cara Hadrijana, kada su hrišćani bili progonjeni, Sofija i njene ćerke su uhapšene i izvedene pred cara. Iako su bile deca, car Hadrijan je naredio da ih muče, jer su odbile da se odreknu hrišćanske vere i da prinesu žrtvu boginji Artemidi. Bez obzira na strašne muke, devojčice nisu popustile i ostale su postojane u svojoj veri do poslednjeg trenutka.
Nakon njihove smrti, Sofija je uzela tela svojih ćerki i sahranila ih van grada. Tri dana i tri noći molila se na njihovim grobovima, a nakon toga, i ona je preminula. Ova tragična priča o njenoj hrabrosti i ljubavi prema deci, kao i o njihovom mučeništvu, ostala je zapisana kao primer postojanosti u veri i ljubavi prema Bogu.
- Na ovaj praznik, pravoslavni vernici imaju posebne običaje i verovanja. Veruje se da bi se na današnji dan trebalo uzdržati od zlih misli i dela i posvetiti se ljubavi prema bližnjem. Ovaj praznik posebno je posvećen majkama i ćerkama, i u skladu sa tim, stari običaj nalaže da svaka majka na ovaj dan kupi poklon svojoj ćerki i da sa njom provede što više vremena, pokazujući joj svoju ljubav. Ovaj gest ljubavi, kako se veruje, predstavlja najvredniji poklon koji majka može dati svojoj ćerki.
Ovaj dan takođe podseća na važnost bliskih porodičnih odnosa, posebno između majki i ćerki. U pravoslavnoj tradiciji, ljubav između majke i ćerke je snažna i posebna, a ovaj praznik je prilika da se ta ljubav obnovi i učvrsti. Običaj darivanja i zajedničkog vremena koje majke provode sa svojom decom postao je jedan od najlepših simbola ovog dana.
Sveta Sofija i njene ćerke Vera, Nada i Ljubav predstavljaju ne samo mučeništvo, već i simbol nepopustljive vere, nade i ljubavi, koji je temelj svih hrišćanskih vrednosti. Ovaj praznik nas podseća da je prava ljubav prema Bogu i prema drugima osnova svakog istinskog hrišćanskog života.
