Ova neobična priča dogodila se jednog toplog avgustovskog dana u Beogradu 1969. godine. Glavni akteri su proslavljeni srpski glumac Pavle Vuisić i maršal Josip Broz Tito, doživotni predsednik Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije.
- Njegove kultne uloge i briljantnu glumu svi su ostali u sjećanju. Jedan od velikana srpskog glumišta je Pavle Vuisić; zbog svog specifičnog senzibiliteta i neobičnog humora stvarao je anegdote koje se i danas ponavljaju. Kao ona o tome kako je Paja upoznao Tita.
Nekoliko mjeseci prije premijere jugoslavenskog ratnog spektakla “Bitka na Neretvi”, upriličeno je posebno gledanje maršala “samo za oči” na Bijelom dvoru.Dakle, bilo je planirano da Tito pozdravi ekipu koja je radila na filmu, pa su pozvani svi – od šminkera do cijele postave, osim Orsona Wellesa koji je imao pravo ne prisustvovati. Poziv se naravno odnosio i na Pavla Vuisića koji je u filmu glumio crnog vozača Jordana.
I tako su ga dvojica u mantilima i šeširima pokupili sa splava po Savi čuvenog glumca (vjerovatno zato što nije namjeravao ni da siđe) i odvezli se do kapije palate na Dedinju gdje su ga dočekale djevojke čiji je zadatak bio da odvede Paju u garderober i obuku mu. lepo, svečano odelo namenjeno za prijem kod Tita. U odeći “Aljaske” – bermude, raslabljenu prugu košulju, papuče izbledelih boja peska, Pavle Vuisić nije imao najmanje želje da obuče “odelo pingvina”.
Neugodna tišina se otegla. Paja nije odustajao i činilo se da nema te sile koja bi ga mogla natjerati da se predomisli i da i dalje “radi”. Šuškanje je bilo toliko glasno da ga je čuo i sam Tito dok je prolazio prema dvorani prolazeći pored svoje pratnje. ravno u garderobu gdje je upravo otvorio vrata nad svima.”Stari, jesu li tvoji šoferi nosili odijela i kravate u ratu? Tjeraju me da nosim ovo, a svi znaju da sam ja šofer Jordan u filmu”, ispalio je glumac kao iz topa.
Priča se da se Tito nasmiješio, prišao i zagrlio Pavla Vuisića te ga odveo u malu sporednu sobu. Nitko nije znao što se događa unutra. Samo u jednom trenutku konobar je donio viski.Pavle Vuisić je o tim događajima šutio. Službeno, to je bio njegov jedini susret s Titom.Pavle Vuisić nikada nije smio govoriti o događajima tog dana. Bio je to njegov službeni jedini susret s Titom.
BONUS TEKST:
Kopriva (Urtica dioica) je biljka poznata po svojim peckavim dlačicama koje izazivaju iritaciju kože pri dodiru. Iako je mnogi smatraju korovom, kopriva ima značajnu ulogu u tradicionalnoj medicini, ishrani i vrtlarstvu.
Ova biljka raste u vlažnim i senovitim područjima, često pored potoka, u šumama i na neobrađenim zemljištima. Može dostići visinu do 1,5 metara i ima srcolike listove prekrivene sitnim dlačicama. Kada se listovi dodirnu, dlačice se lome i ispuštaju histamin i druge iritante koji izazivaju peckanje i crvenilo na koži.
Kopriva je bogata vitaminima A, C, K, kao i mineralima poput gvožđa, kalcijuma i magnezijuma. U narodnoj medicini koristi se za pravljenje čajeva i tinktura koje pomažu u lečenju anemije, alergija, upala i problema sa mokraćnim putevima. Čaj od koprive je poznat po tome što podstiče detoksikaciju organizma i jača imunitet.
U kuhinji se mladi listovi koprive mogu koristiti kao zamena za spanać u supama, čorbama i pite. Pripremom na visokim temperaturama uklanjaju se peckave dlačice, što čini listove sigurnim za konzumaciju.
Kopriva je takođe korisna u vrtlarstvu, jer se koristi za pripremu prirodnog đubriva i tečnosti za zaštitu biljaka od štetočina. Kada se namoči u vodi, kopriva oslobađa hranljive materije koje pospešuju rast biljaka.
