Ljiljana Stjepanović, jedna od najcenjenijih glumica na prostoru bivše Jugoslavije, rođena je 1952. godine u Beogradu, u SFRJ. Potiče iz porodice koja je gajila ljubav prema umetnosti i kulturi, što je verovatno doprinelo razvoju njenog talenta i interesovanja za glumu.Njeno detinjstvo bilo je oblikovano u okvirima porodice u kojoj su se cenila obrazovanje i kultura. Otac Jovan, poreklom iz Slovenije, bio je miran i staložen čovek, dok je majka Milojka, kuvarica po zanimanju, bila temperamentnija i volela je da peva. Imala je i brata Ljubišu, starijeg od sebe dve godine. Od malih nogu, Ljiljana je pokazivala interesovanje za umetnost i glumu.Njena prva profesionalna iskustva vezana su za dečiju glumu. Upala je u čuvenu glumačku grupu Bate Miladinovića na “Radiju Beograd”, gde je počela da razvija svoj talenat. Nakon završene srednje škole, upisala je Fakultet dramskih umetnosti u Beogradu, gde je stekla temeljno obrazovanje uz neka od najistaknutijih imena jugoslovenske glumačke scene.
Po završetku fakulteta, započela je profesionalnu glumačku karijeru, suočavajući se s brojnim izazovima i preprekama. Ipak, njen talenat i predanost doneli su joj značajne uloge na sceni i u filmu. Jedan od ključnih trenutaka u njenoj karijeri bila je uloga babe Izergile u predstavi “Cigani lete u nebo”, koja je označila preokret i donela joj status prvakinje u “Pozorištu na Terazijama”.Ljiljana Stjepanović nije bila samo uspešna glumica, već je i eksperimentisala s drugim formama umetnosti. Takođe se bavila pisanjem, a posebno se ističe njena zbirka dečijih pesama “Ljudac”, posvećena njenoj unuci Kseniji.
Njen ljubavni život bio je obeležen razvodom od prvog supruga, Bojana Repića. Iz tog braka ima dva sina, Vlastimira i Igora, koji su joj bili velika podrška kroz sve životne izazove. Nakon razvoda, nije se ponovo udavala, a svoju porodicu često ističe kao najveći oslonac u životu.Ljiljana Stjepanović ostaje upamćena kao jedna od najtalentovanijih i najvoljenijih glumica na prostoru bivše Jugoslavije. Njeno delo obeležilo je generacije, a njena predanost umetnosti i nepokolebljiva vera u svoje talente inspiracija su mnogima.Ljiljana Stjepanović, jedna od najvoljenijih glumica na domaćoj sceni, nije samo ostvarila svoje snove, već je i postala inspiracija mnogima. Rođena 1952. godine u Beogradu, Ljiljana je imala skromno, ali bogato detinjstvo oblikovano ljubavlju prema umetnosti. Potičući iz porodice koja je cijenila kulturu i obrazovanje, Ljiljana je već u ranim godinama pokazala interesovanje za glumu.
Njena porodica, koja se sastojala od oca Jovana, mirnog i staloženog čoveka, i majke Milojke, temperamentne kuvarice koja je volela da peva, pružila joj je podršku i inspiraciju. Osim roditelja, tu je bio i brat Ljubiša, koji je bio uzor i podrška u njenim mlađim danima.Ljiljanina strast prema glumi počela je da se razvija kada je kao nestašna i radoznala devojčica upala u čuvenu glumačku grupu Bate Miladinovića na “Radiju Beograd”. Odatle, njena karijera je krenula uzlaznom putanjom, vodeći je ka prestižnom “Fakultetu dramskih umetnosti”, gde je stekla obrazovanje uz neke od najistaknutijih imena domaće glumačke scene.
Nakon završetka studija, Ljiljana je započela svoju profesionalnu karijeru suočavajući se sa izazovima i preprekama, uključujući i razvod od supruga Bojana Repića. Ipak, nije dozvolila da je bilo šta skrene sa puta uspeha. Njena predanost i talenat doveli su je do trenutka preokreta kada je briljirala u ulozi babe Izergile u predstavi “Cigani lete u nebo”. Publika je oduševljeno prihvatila predstavu, a Ljiljana je s trideset dve godine postala prvakinja “Pozorišta na Terazijama”.Pored uspešne glumačke karijere, Ljiljana je takođe eksperimentisala s pisanjem, pretežno poezijom, a njena zbirka dečijih pesama “Ljudac” posvećena je starijoj unuci Kseniji.
Njen ljubavni život nije bio bez turbulencija, ali je Ljiljana uvijek stavljala svoju porodicu na prvo mesto. Iako je iskusila razvod, nije gajila gorčinu prema bivšem suprugu, već je isticala važnost mirnog okruženja za odgajanje dece.Iz braka s Bojanom Repićem, Ljiljana ima dva sina, Vlastimira i Igora. Njihova podrška bila je ključna u njenom životu i karijeri. Takođe, ponosno ističe svoju unuku Kseniju, koja je krenula njenim stopama i pokazuje interesovanje za glumuLjiljana Stjepanović ostaje simbol istrajnosti, strasti i ljubavi prema umetnosti. Njen životni put inspiracija je mnogima, dok njeno delo ostaje kao trajni pečat na domaćoj glumačkoj sceni.
