Košarkaška legenda Crvene zvezde, Đorđe Andrijašević, preminuo je u 95. godini života, ostavivši dubok i neizbrisiv trag u istoriji jugoslovenskog i evropskog sporta.
Njegov život bio je neraskidivo povezan sa crveno-belim bojama – bio je igrač, kapiten, trener i iskreni zaljubljenik u klub s Malog Kalemegdana. Sve do poslednjih dana ostao je privržen timu kojem je posvetio gotovo ceo život.
Rođen je 1931. godine u tadašnjoj Kraljevini Jugoslaviji. Prve košarkaške korake napravio je na terenima Malog Kalemegdana, gde su mnogi mladići iz njegove generacije otkrili ljubav prema ovoj igri. Trenirajući pod mentorstvom Milana Muse Bjegojevića, brzo je pokazao svoj talenat i disciplinu. Već 1949. godine, sa juniorskim timom Crvene zvezde, osvojio je prvenstvo, što je bio samo početak njegove blistave karijere.
- Seniorski debi usledio je 1950. godine, dan nakon njegovog 19. rođendana. Od tog trenutka pa nadalje, dres Crvene zvezde postao je njegov drugi identitet. Tokom decenije igranja, odigrao je 111 utakmica i postigao 696 poena. Igrao je na poziciji beka, bio poznat po odličnoj odbrani i izuzetno preciznom šutu sa distance. Njegova igra bila je kombinacija tehničke vještine i taktičkog razmišljanja, što ga je činilo ključnim igračem u timskim uspjesima.
U vreme kada se jugoslovenska košarka tek formirala i počinjala osvajati značaj na evropskoj sceni, Andrijašević je bio deo prve generacije koja je osvajala titule i gradila temelje budućih uspeha. Kao peti kapiten u istoriji kluba, uspešno je balansirao sportsku karijeru sa studijama na Ekonomskom fakultetu u Beogradu, a kasnije je u Italiji stekao i doktorat – što je u to vreme bila retkost među profesionalnim sportistima.
Za reprezentaciju Jugoslavije odigrao je 47 utakmica. Učestvovao je na Svetskom prvenstvu 1954. godine, kao i na Evropskim prvenstvima 1953. i 1955. godine. Njegova sportska biografija ne završava se sa poslednjim odigranim mečem – ona tek dobija novu dimenziju kroz trenerski rad.
- Kada je završio igračku karijeru, 1970. godine vratio se u Crvenu zvezdu kao trener, preuzevši klupu od svog mentora. Već naredne godine, vodio je tim do istorijske pobede – osvajanja prvog Kupa Jugoslavije u istoriji kluba. Sezona 1970/71. ostaće zapamćena po modernom, borbenom stilu igre koji je promovisao. Tokom te sezone ekipa je odigrala 27 utakmica, pobedivši u 20, a Andrijaševićeva smirenost i autoritet bili su presudni za uspeh.
Njegove trenerske sposobnosti nisu prošle nezapaženo ni izvan granica Jugoslavije. Radio je u Francuskoj, vodeći klubove Kaen i Olimpik Antib, i postao jedan od retkih sa Balkana koji su ostvarili zapažene međunarodne rezultate i kao igrači i kao treneri.
Za njega košarka nikada nije bila samo sport. Ona je bila način života, način razmišljanja i poziv kome je pristupao s istim žarom od mladosti do starosti. Čak i u poznim godinama, pratio je utakmice Crvene zvezde, komentarisao igru, delio anegdote i iskustva sa mlađim generacijama. Bio je živa veza između slavne prošlosti i sadašnjosti. U jednom intervjuu iz 2017. godine naglasio je da nošenje dresa Zvezde znači više od same igre – to je pitanje dostojanstva, odgovornosti i strasti.
Osim sportskog umeća, bio je poznat i kao intelektualac. Njegovo obrazovanje i elokvencija činili su ga poštovanim i izvan sportskih krugova. Kao savetnik i mentor, prenosio je znanje mlađima, učeći ih timskom radu, disciplini i sportskom ponašanju. Mnogi bivši igrači isticali su da su upravo od njega naučili najvažnije lekcije o tome kako ostati veran timu i sebi.
Đorđe Andrijašević preminuo je 6. avgusta 2025. godine, ostavivši iza sebe suprugu, troje dece, šestoro unučadi i četvoro praunučadi. Njegov život svedoči o vremenu kada je sport građen na strasti, poštovanju igre i ljudskoj širini, a ne samo na rezultatima.
U znak zahvalnosti, u klubu su najavili da će mu posthumno biti dodeljeno počasno priznanje i da će jedan deo kompleksa na Malom Kalemegdanu poneti njegovo ime. Na taj način, njegovo nasleđe ostaće trajno urezano ne samo u istoriji kluba, već i u sećanju svih navijača.
Đorđe Andrijašević nije bio samo učesnik istorije Crvene zvezde – on je bio njen tvorac. Njegovo ime ostaće ispisano zlatnim slovima, u srcima onih koji vole crveno-belu boju, kao simbol sportskog duha, nepokolebljive posvećenosti i istinske ljubavi prema igri koja mu je oblikovala život
