Dobrivoje Tanasijević, američki biznismen srpskog porekla, započeo je svoj put kao mladi sanjar, napuštajući bivšu Jugoslaviju s ambicijom da postane uspešan fudbaler. Međutim, kao što često biva, životne okolnosti su mu otvorile sasvim nove puteve.
Kada je stigao u Ameriku, Den Tana, kako ga tamo znaju, bio je i više od toga – postao je oličenje uspeha i sreće, ne samo među Srbima, već i među širom svetskom zajednicom, posebno u Holivudu, Londonu, i Ženevi. Njegova karijera je bila šarolika, obuhvatajući područja kao što su gluma, filmska produkcija, vlasništvo nad fudbalskim klubom, i preduzetništvo, ali možda je najviše poznat po svom uglednom restoranu “Den Tanas” u Los Anđelesu. Taj restoran i dan-danas privlači elitu Holivuda i svetske jet seta.
Dok je u svetu zabave gradio svoje ime, Tanasijević se takođe probio kao filmski producent. Filmovi poput “Kičma” iz 1979. godine i “Poseban tretman” iz 1980. doneli su mu međunarodno priznanje, a njegova filmska kompanija, danas u vlasništvu njegove ćerke Gabrijele Tane, postala je globalna snaga. Najnoviji projekat koji su najavili, film “Gospođica Anštajn” koji režira Antoni Korbin s Helen Miren u glavnoj ulozi, samo je jedan od mnogih dokaza o njihovoj neprekidnoj kreativnoj evoluciji.
Međutim, Tanasijevićeva priča nije samo o poslovnom uspehu. On je i čovek koji ceni porodične vrednosti i istoriju. Kroz film “Gospođica Anštajn”, Tanasijević istražuje ličnu dramu Mileve i Alberta Ajnštajna. Mileva, rođena u Titelu u tadašnjoj Austrougarskoj, poznata je po svom doprinosu nauci, ali i po ličnim patnjama, uključujući i gubitak njihovog vanbračnog deteta, čije je postojanje dugo bilo skrivano od javnosti.
Mileva, koja je imala fizičko oštećenje noge od greške babice na porođaju, suočila se s brojnim izazovima, uključujući i sužavanje uloge žene u naučnoj zajednici tog vremena. Tanasijevićeva posvećenost oživljavanju ove priče kroz filmsku umetnost naglašava njegovu duboku povezanost s nasleđem i kulturom.
Pored profesionalnih dostignuća, Tanasijević takođe s ponosom ističe svoje korene, posebno naglašavajući da su njegovi sinovi, Hans Albert i Eduard, kršteni kao pravoslavci, čime se čuva veza s porodičnim nasleđem i tradicijom.
BONUS TEKST:
Kukuruz, poznat i kao kukuruzna biljka ili kukuruz, jedna je od najvažnijih i najrasprostranjenijih useva širom sveta. Ova žitarica ima dugu i bogatu istoriju korišćenja u ishrani ljudi i životinja, kao i u industriji.
Kukuruz potiče iz Amerike i bio je ključni usev za mnoge drevne kulture, uključujući Maje i Astekse. Evropljani su ga doneli u svoje zemlje nakon Kolumbovog otkrića Novog sveta. Od tada se kukuruz proširio širom sveta i postao jedan od najvažnijih useva na svim kontinentima osim Antarktika.
Ova biljka je veoma prilagodljiva i može rasti u različitim klimatskim uslovima, od vlažnih tropskih područja do sušnih pustinja. Kukuruz je poznat po svojoj visokoj hranljivoj vrednosti. Sadrži važne hranljive materije poput ugljenih hidrata, vlakana, vitamina i minerala. Osim toga, kukuruz je izvor energije i koristi se u proizvodnji mnogih prehrambenih proizvoda, uključujući kukuruzno brašno, kukuruzni sirup, ulje od kukuruza, grickalice od kukuruza i još mnogo toga.
Pored svoje uloge u ishrani ljudi, kukuruz igra ključnu ulogu u ishrani stoke i drugih domaćih životinja. U mnogim zemljama, kukuruz se koristi kao hrana za stoku, a od kukuruza se proizvodi i stočna hrana visokog kvaliteta.
Osim toga, kukuruz ima i važnu ulogu u industriji. Od kukuruza se proizvodi širok spektar industrijskih proizvoda, uključujući etanol, koji se koristi kao gorivo, kukuruzni skrob koji se koristi kao sastojak u proizvodnji papira, tekstila, lepkova i drugih proizvoda, kao i mnogi drugi proizvodi.
Kroz istoriju, kukuruz je bio neizostavan deo ishrane ljudi širom sveta i igrao je ključnu ulogu u razvoju civilizacija. Danas, kukuruz ostaje jedan od najvažnijih i najrasprostranjenijih useva, pružajući hranu, gorivo i sirovine za mnoge industrije.
