Srđan Žika Todorović, legendarni glumac, ostavio je neizbrisiv trag u svetu filmske umetnosti svojim izvanrednim talentom i nezaboravnim ulogama. Međutim, mnogi se danas pitaju šta se desilo sa njim i šta radi.
Srđan Žika Todorović, legendarni glumac, poznat po ulozi đavola u filmu “Mi nismo anđeli”, neosporno zauzima vodeću poziciju među našim najautentičnijim umetnicima. Njegove nezaboravne uloge su ga učinile neizbrisivim delom filmske baštine. Ono što izdvaja Žiku je njegova sposobnost da nas uvek iznenadi novim likovima i interpretacijama. Međutim, iza svetlosti pozornice, u privatnom životu, sudbina je imala drugačije planove za njega.
Žika je postao poznat široj publici kroz filmove kao što su “Mi nismo anđeli”, “Tri palme za dve bitange i ribicu” i “Sivi kamion crvene boje”, kao i seriju “Vratiće se rode”. Međutim, malo ko zna da je već sa tri godine započeo svoj put u svet glume, osvajajući srca publike prvom ulogom u filmu “Ima ljubavi, nema ljubavi”.
Potiče iz porodice umetnika, s otcom legendom jugoslovenskog filma, Borom Todorovićem, i tetkom po ocu, poznatom glumicom Mirom Stupicom. Iako se tokom srednje škole bavio muzikom, svirajući bubnjeve u bendovima kao što su “Ekatarina Velika” i “Disciplina Kičme”, njegova strast prema glumi ga je vodila ka Fakultetu dramskih umetnosti. Tu je studirao u klasi profesora Vladimira Jevtovića, zajedno sa budućim zvezdama poput Vesne Trivalić, Mirjane Joković i Dragana Bjelogrlića.
Njegova karijera nije bila jedini izazov u životu Žike Todorovića. Mladi glumac je bio okružen muzičkim miljeom gde je, kako je sam priznao, imao dodira sa svetom narkotika. Ovaj period života obeležen je iskušenjima i teškoćama, ali i brigom starijih kolega koji su ga čuvali od opasnosti zavisnosti.
Nakon uspešnog početka glumačke karijere, Žika se suočio sa ličnim tragedijama. Gubitak oca, legendarnog Bore Todorovića, 2014. godine, označio je početak perioda dubokog ličnog bola. Tri godine kasnije, njegov svet je potpuno razoren gubitkom supruge Ane i sina Dejana. Dejanova iznenadna smrt, uzrokovan sindromom iznenadne smrti deteta, ostavila je Žiku u nepojmljivoj tuzi i gubitku.
Njegova veza sa Anom Jovićević, koja je trajala od 1998. godine do njene prerane smrti, donela mu je radost i sreću očinstva. Kroz period borbe za potomstvo, Žika i Ana su konačno dobili sina Dejana 2014. godine, samo da bi ga izgubili tri godine kasnije.
Nakon svih ovih tragedija, Žika Todorović se suočavao sa nepojmljivim bolom i gubitkom, ali je istovremeno izrazio zahvalnost što je bar na trenutak osetio radost očinstva. Njegov život, obeležen usponima i padovima, ostaje inspiracija i podsećanje na snagu ljudskog duha u suočavanju sa najtežim iskušenjima.
BONUS TEKST: