Jedan od najbližih prijatelja Željka Ražnatovića bio je Radoslav Stanišić poznatiji pod imenom Raka Dilinger.Naime on je bio u najvećem ogranizovanju Arkanovog bekstva iz švedskog zatvota i a također je bio i njegov izaslanika i čak ga je predstavljavo i kao kuma na svadbi Đovanija di Stefana i Minje Stanić u Italiji.
Povezanost s Vanjom Bokanom, jednom od ključnih figura u švercu duvana na Balkanu, bio je element koji je često spajao i suprotstavljao ljude u tadašnjem podzemlju.
Vanja Bokan, za kojeg se tvrdilo da je jedan od najbogatijih ljudi na Balkanu, izgradio je svoju imperiju u vrlo kratkom vremenu, a bogatstvo mu se procjenjivalo na čak 500 miliona dolara. Često se spekulisalo da je Bokan povezan s crnogorskom mafijom te da je najviše poslovao s cigaretama i naftom. Nakon njegove smrti, mnogi su tvrdili da je imao poslovne veze s Markom Miloševićem, sinom bivšeg predsjednika SRJ. Navodno je Milošević često boravio u Bokanovoj kući u Ateni.
U Beogradu je Bokan bio poznat kao izuzetno moćna i uspješna figura. Još od osamdesetih godina, podzemlje je čulo za njega kada je počeo baviti se poslovima koji su do tada bili rezervirani samo za “velike igrače”. Početkom devedesetih, preživio je atentat u Bulevaru revolucije, nakon čega su se nastavili njegovi sukobi s najvećim imenima beogradskog podzemlja.
Jedan od najpoznatijih sukoba bio je onaj s Rakom Dilingera. Navodno su se tukli, ali su i vatrenim oružjem prijetili. Posljednji veliki sukob koji se zna dogodio je sa Željkom Ražnatovićem Arkanom u hotelu “Interkontinental”, gdje je također došlo do upotrebe oružja, ali bez ozbiljnijih posljedica. Nakon toga, Bokan je napustio Srbiju i preselio se u Atenu, gdje je ubijen 2000. godine.
Raka Dilingera bio je suvlasnik kasina “Randevu”, čije je otvaranje bilo planirano za ljeto 1997. u hotelu “Maestral” u Miločeru. No, prije nego što je moglo biti otvoreno, Dilingera je ubijen u ranu zoru posljednjeg dana februara 1997. godine, kada je nepoznati napadač iz “kalašnjikova” ispalio rafal na njega dok je izlazio iz hotela “Mogren” u Budvi. Ubijen je s četiri metka, a ubica je ostao nepoznat.
Nakon Dilingera, njegov suvlasnički udio u kasinu naslijedili su Ljubomir Dapčević i Minja Bećir. No, i Bećir je ubijen u centru Budve, dok je izlazio iz automobila, u istoj godini. Na godišnjicu Bećirovog ubistva, nestao je Nikola Stanišić, sin Rake Dilingera. Sumnja se da su ga ubili pripadnici “kavačkog klana”, a tijelo je navodno uništeno kiselinom.
Ove priče o švercu, sukobima i ubojstvima obilježile su tamniji dio balkanske povijesti, gdje su se igrali životi i ogromne količine novca, ostavljajući iza sebe tragove tajnovitosti i straha.
