Život Paula Hitlera, mlađe sestre čoveka koji će ostati upamćen kao jedan od najomraženijih lidera u istoriji, bio je prožet izazovima i teškoćama, postavši tako neraskidivi krst koji je nosila na svojim leđima tokom celog života. Njena priča započinje 1930. godine kada je dobila otkaz u osiguravajućoj kompaniji u Beču, verujući da je to posledica diskriminacije zbog svog prezimena – Hitlera.
Paula Hitler, kao najmlađe dete u tipičnoj nemačkoj porodici srednjeg sloja, rođena je 21. januara 1896. godine kao jedina biološka sestra Adolfa Hitlera. Njihova porodična priča nije bila bez izazova – izgubili su oca kada je Paula imala samo šest godina, a majku pet godina kasnije, nakon teške borbe s rakom dojke. Odrastajući u skromnim uslovima sa starijim bratom Adolfom, Paula je morala da se osloni na njega kao na glavnu figuru u životu, posebno nakon majčine smrti.
Iako su se retko viđali nakon što se Adolf odselio u Beč, Paula je nastavila svoj život. Radila je kao domaćica, zatim kao sekretarica širom Beča, a tokom rata čak i u vojnoj bolnici. O njenim političkim stavovima malo se zna, ali je poznato da nije podržavala nacističku ideologiju i da je sarađivala sa Jevrejima, pokazujući svoju nezavisnost i moralnu čvrstinu u teškim vremenima.Jedan od njenih najkontroverznijih momenata u životu bio je njen angažman sa Ervinom Jekelijusom, oficirom Trećeg Rajha, koji je bio odgovoran za slanje hiljada ljudi u gasne komore. Njihova veridba bila je zabranjena od strane samog Hitlera, a Jekelijus je kasnije umro kao zarobljenik na istočnom frontu.
Paula je bila suočena sa stigmom svog prezimena, ali je ipak izgradila svoj život i živela prilično povučeno, često izbegavajući društvene kontakte. Nakon Drugog svetskog rata, pod stalnim nadzorom članova SS-a, preselila se u Berhtesgaden i promenila ime u Paula Volf, pokušavajući da se distancira od Hitlerovog nasleđaNjen odnos sa Adolfom bio je složen – uprkos tome što je osećala duboku ljubav prema svom bratu, Paula je odbijala da podrži njegove zločine, a često je isticala da nije mogla da veruje da je on sposoban za takva dela.
Poslednje godine svog života Paula je provela povučeno, izbegavajući pažnju javnosti. Iako je pristala na jedan intervju 1959. godine, većinom se držala podalje od medijske pažnje, pokušavajući da zaboravi na teško nasleđe koje joj je donelo prezime Hitler.Njena smrt 1960. godine označila je kraj jedne tihe ere, ali i kraj porodične loze Hitlera. Iako je život Paula Hitlera bio obavijen tajnama i predrasudama, njena priča pruža uvid u složenost porodičnih veza i ličnih moralnih dilema, pokazujući snagu jedne žene koja je pokušavala da pronađe svoj put u senci jednog od najvećih zločina u istoriji.
