– Kada se u narodu kaže da kruška ne padaa daleko od stabla, to se u većini slučajeva koristi za sličnost djeteta sa ocem. To se najbolje može primjeniti u slučaaju Žike Todorovića koji je slika i prila svoga oca, u svakom mogućem smislu. Obojica su jedni od boljih glumaca na području bivše Jugoslavije.
Odlomak: Srđan Žika Todorović, cijenjeni i cijenjeni glumac, krasio je ekrane u brojnim kultnim filmovima i slovi kao trubač cijenjene kultne grupe EKV. Njegov životni put nije bio nimalo lak, ali je pobrao obožavanje ne samo svojih obožavatelja već i kolega. Nekada slavljen svojim zadivljujućim šarmom, Todorovićeva strast za rokenrolom progutala je značajan dio njegovog postojanja. Ipak, uteha i spokoj otkriveni su u očaravajućem prisustvu Ane, kojoj se pre dvadesetak godina zakleo na večnu ljubav.
Bilo je to 1998. godine kada je Žika tokom posete Adi Bojani sreo svoju srodnu dušu. Ana Jovićević, studentkinja Filološkog fakulteta, brzo mu je postala izvor beskrajne radosti. Njihova ljubavna priča je procvjetala, a kulminirala je važnom prilikom 2004. godine kada su razmijenili zavjete vječne privrženosti u poznatom ambijentu Anine domovine predaka na Cetinju.
Žika Todorović i njihov partner odlučili su da odstupe od norme i naprave svadbeno iskustvo koje je zaista bilo jedinstveno. Umjesto da izaberu konvencionalnu lokaciju kao što je restoran, crkva ili plaža sa zadivljujućom pozadinom zalaska sunca, odlučili su da razmijene zavjete u ugodnoj atmosferi privatne rezidencije. Ovoj intimnoj ceremoniji prisustvovali su isključivo njihovi najbliži članovi porodice, dodajući dodatan sloj topline i bliskosti slavlju.
Vjenčanica koju je nosila Ana odisala je elegantnim šarmom koji je bio suptilan, ali zadivljujući, dok je Žikin stajling dao dašak individualnosti cjelokupnom izgledu. Jedina javno dostupna fotografija bilježi ga u živopisnoj košulji, odstupajući od uobičajenog odijela, emitirajući radosnu i animiranu auru dok potpisuje vjenčani list.
Supruga renomiranog glumca rijetko se viđa u javnosti, jer odlučuje da zadrži diskretno prisustvo. Prilike u kojima se pojavljuju zajedno su rijetke. Ipak, ona ostaje nepokolebljivo uz njega, pružajući nepokolebljivu podršku iza kulisa. Oni koji su im bliski potvrđuju da je njihova veza istinski dokaz ljubavi i solidarnosti.
Nažalost, sreća koju su prethodno iskusili naglo je prekinuta nezamislivom tragedijom, nevjerovatno uznemirujućim iskušenjem koje nijedan roditelj nikada ne bi trebao podnijeti.
Pre šest godina, njihov dragi sin Dejan je tragično preminuo tokom sna. Dubina njihove tuge je neizmerna i večna, ali par uspeva da pronađe utehu jedno u drugom, ujedinjeni dubokom vezom ljubavi i razumevanja.
BIOGRAFIJA:
U sferi srpskog filma, nadimak Srđan Todorović, ili kako ga zovu Žika, zahteva poštovanje. Odrastao u domaćinstvu u kojem je njegov otac, poznati glumac Bora Todorović, prenio ljubav prema umjetnosti i kulturi, Srđanov put u polju isprepliće različite likove koji ne samo da su oblikovali njegovu profesionalnu putanju, već su i trajno utjecali na savremeni pejzaž. srpske kinematografije.
Svojom izuzetnom sposobnošću da zamršenim ličnostima ulije vitalnost, akumulirao je brojne počasti i pohvale, zadobivši široko priznanje i publike i kritičara. Štaviše, njegovo istraživanje muzičkog carstva donelo je dodatnu dimenziju složenosti njegovim umetničkim traganjima.
U ovom uvodu osvrnućemo se na značajne prekretnice njegovog izuzetnog putovanja i istražićemo putanju koja je Todorovića pokrenula da se pojavi kao istaknuta ličnost u sferi srpske kinematografije i muzike.
Srđan Todorović, poreklom iz živopisnog Beograda, rođen je 28. marta 1965. godine u porodici bogatog umetničkog nasleđa. Njegovi roditelji, poznati srpski glumac Bora Todorović i talentovana balerina Snežana Matić, od malih nogu su gajili njegovu strast za umetničkim samoizražavanjem.
- Još od mladosti, Srđan je pokazivao izuzetne sklonosti i za glumu i za muziku, što je neosporan dokaz umetničkog porekla u njegovoj porodici. Uključivanje njegove polusestre Dane, veoma vešte glumice, i njegove tetke Mire Stupice, poznate ličnosti srpskog glumišta, samo pojačava ideju da se kroz njegovo biće provlači duboka umetnička suština.
Još iz srednje škole, Žika je otkrio svoju ljubav prema muzici, ljubav koja će na kraju oblikovati njegov umjetnički identitet. Nakon završene srednje škole, upustio se u period vojnog roka, vrijeme ličnog razvoja i samokontrole koje je prethodilo neočekivanoj, ali ključnoj prilici – prijemnom ispitu za Fakultet dramskih umjetnosti.
U početku, gluma nije bila u skladu s njegovim težnjama, ali sudbina je imala alternativne planove. Srđan je izašao kao pobednik na prijemnom ispitu, otvarajući vrata carstvu u kojem će njegovo ime brzo postati sinonim za neuporedivo umeće i u oblasti glume i muzike.